Dünyanın birçok üniversitesinden akademisyen ve uzmanlar ABD’de düzenlenen ‘Eğitim Teknolojileri Kongresi’nde bir araya geldi. ABD’nin Massachusetts eyaletinde bulunan Harvard Üniversitesi’nde 18 Ağustos’ta gerçekleştirilen Eğitim Teknolojileri Kongresi’nde konuşan İstanbul Aydın Üniversitesi (İAÜ) Güzel Sanatlar Fakültesi Drama ve Oyunculuk Bölümü Öğr. Gör. Tuğrul Karanfil, eğitim teknolojileri bağlamında sanatsal bilginin nasıl transfer edildiğine ilişkin bilgi verdi ve sinemanın eğitim teknolojileri konusunda önemli bir araç olabileceğine dikkat çekti. Öğr. Gör. Karanfil, kongrede gerçekleştirdiği konuşmada Lecj Majewski’nin ‘Değirmen ve Haç’ (The Mill and The Cross-2011) adlı film özelinde ‘teknoloji ve sanat’ ilişkisi üzerine bir sunum yaptı. Değirmen ve Haç filmine yönelik göstergebilimsel bir inceleme yapan Öğr. Gör. Karanfil, eğitim teknolojileri bağlamında sanatsal bilginin nasıl transfer edildiğine ilişkin bilgi verdi ve sinemanın eğitim teknolojileri konusunda önemli bir araç olabileceğine dikkat çekti: “Teknoloji vasıtasıyla 1564 yılında yapılmış bir sanat eserinin günümüz sinemasının imkanlarıyla geniş kitlelere ulaşması; teknolojinin sanatsal veriyi iletme becerisini kanıtlar.”
Teknolojinin birçok alanda insana yardımcı olduğunu ve hayatı kolaylaştırdığını belirten Öğr. Gör. Karanfil, bilginin yayılması açısından teknolojinin önemli bir işlevi olduğunu söyledi ve “Teknoloji, insan için artık protez haline gelmiş durumda. Artık yarı melez insan-cyborg insan haline geldi. Descartes’ın ‘Düşünüyorum öyleyse varım’ çıkarımı, günümüzde artık ‘Teknolojiyi kullanıyorum öyleyse varım’ noktasına gelmiş durumda. Teknolojiyi kullanmayan insan hayattan kopmuş demektir” dedi. Öğr. Gör. Karanfil, teknolojinin insan için aynı zamanda bağımlılığa da dönüştüğü günümüzde, insanın bu bağımlılıktan kurtulabilmesinin bireysel olarak mümkün olmadığını söyledi ve teknolojinin insanın protezi olmaktan kurtulmasının para odaklı olan sistemin değişmesi ile gerçekleşebileceğine vurgu yaptı.
‘Sermaye ihtiyaç duyan sanat etkisizleşir’
Sunumunda modern teknoloji ile sanatsal bilginin dönüşümünün insan ve teknoloji arasındaki ilişkinin de detaylı bir şekilde irdelenmesini gerekli kıldığına vurgu yapan Öğr. Gör. Karanfil, “Odak noktasında para olduğu zaman insan metalaşıyor. İnsan da, duygular da alınıp satılan bir rezerve dönüşüyor” dedi. Kapitalist toplumda sanatsal ürünlerin alınıp satılabilen meta haline geldiğini belirten Öğr. Gör. Karanfil, sanatın sermayeye ihtiyaç duyması halinde rolünü yerine getirmesi noktasında etkisiz hale geldiğine işaret etti: “Sermayeyi elde etmek için sanat, etliye sütlüye karışmayan bir hal alıyor ve muhalif yönünden feragat edip zararsız hale gelmeye başlıyor. Halbuki sanat hayatın gerçekliğini ortaya koymak adına ‘zararlı’ da olabilmeli.”
