Şanlıurfa’da kaybolmaya yüz tutmuş geleneksel el sanatları, Şanlıurfa İli Kültür Eğitim Sanat ve Araştırma Vakfı (ŞURKAV) tarafından görevlendirilen ustaların ellerinde yeniden hayat buluyor.
Şanlıurfa’da kaybolmaya yüz tutmuş geleneksel el sanatları, Geleneksel El Sanatları Araştırma ve Geliştirme Eğitim Merkezi’nde Şanlıurfa İli Kültür Eğitim Sanat ve Araştırma Vakfı (ŞURKAV) tarafından görevlendirilen ustaların ellerinde yeniden hayat buluyor. Vakıf tarafından 2010 yılında görevlendirilen ustalar, merkezde geleneksel el sanatlarını yaşatmak ve yeni nesillere aktarmak amacıyla hem çeşitli kurslar veriyor hem de ürettikleri ürünleri cüzi fiyatlarla satarak vakfın ihtiyaçları için harcıyor. Merkezde Culhacılık (Bez Oymacılığı) mesleğini sürdüren usta Mehmet Karadaş, mesleğe gün geçtikçe rağbetin azaldığına dikkat çekti. Geleneksel el sanatlarının artık eskisi gibi rağbet görmediğini belirten usta Karadaş, “Yaptığımız işin yöresel ismi culhacılıktır. Ben bu mesleğe 1969 yılında başladım. Culhacılık mesleği bana babamdan kalan bir meslektir. Benim çıraklık dönemimde 600 adet tezgah vardı. Şanlıurfa nüfusu 40, 50 bin civarındayken bu tezgahlar çalışıyordu. Bu meslek artık yavaş yavaş etkisini kaybediyor, geliştirilmiyor. Çulhacılık mesleği 1980 yılına kadar dayandı. Sonrasında etkisini kaybetti. Ben çok farklı mesleklerde yaptım. Netice olarak esas mesleğim culhacılıktır. 2010 yılından sonra sayın valimiz desteğiyle Şanlıurfa’nın kaybolmaya yüz tutmuş eski el sanatlarını toplanarak bir geleneksel el sanatları araştırma ve geliştirme eğitim merkezi oluşturuldu. Geleneksel el sanatları bu merkezde işlenerek devam ediliyor. Allah herkesten razı olsun. Çok şükür işimizi 8 yıldır devam ettiriyoruz. Benim çıraklık dönemimde Şanlıurfa’da kadınlı, erkekli bu hışvalı giyimleri başörtüsü olarak kullanılırdı. Fabrikasyon mallar 2-3 liraya satılınca, bizim elimizdeki el işleri de rağbet görmez oldu” diye konuştu.
