Şırnak’ın İkizce köyünde 3 yıl önce yüksek gerilim hattına kapılarak, iki kolunu dirseğinin altından kaybeden 12 yaşındaki Mustafa Katar’a, Vali Mehmet Aktaş’ın desteğiyle biyonik kol takıldı. 5’inci sınıf öğrencisi Katar, artık kalem tutabileceğini ve sayfaları çevirebileceğini söyledi.
Şırnak merkez İkizce köyünde, yaklaşık 3 yıl önce, yüksek gerilim hattına kapılan 12 yaşındaki 5’inci sınıf öğrencisi Mustafa Katar, iki kolunu da dirseğinin altından itibaren kaybetti. Kazanın ardından büyük üzüntü yaşayan, günlük ihtiyaçlarını görememenin yanı sıra, derslerine çalışmakta güçlük yaşayan Katar, geçen süre zarfında kendisine biyonik kol yapılmasının hayaliyle yaşadı. Derslerini ablası Esra’nın yardımıyla yapmaya çalışan Katar’a beklediği haber, Şırnak Valisi Mehmet Aktaş’tan geldi. Köy ve okul ziyaretleri çerçevesinde geldiği İkizce Köyü İlk ve Ortaokulunda Katar ile karşılaşan Vali Aktaş, bir süre sohbet edip, hayalini öğrendiği çocuğa biyonik kol taktırmak için söz verdi. Okuldan ayrılmadan İl Sağlık Müdürlüğünü arayan Vali Aktaş, bu konuda gerekli çalışmaların yapılması için de talimat verdi. Aktaş’ın talimatı üzerine Katar’a biyonik kol takıldı.
“Bu durum devletimizin büyüklüğünü gösterdi”
Katar’ın durumunu öğrenmek için evinde ziyaret eden Şırnak İl Sağlık Müdürü İsmail Başıbüyük, “Mustafa 2015 yılı Kasım ayında maalesef elektrik çarpması sonucu kollarını kaybediyor. Şırnak Valisi Mehmet Aktaş köyü ziyaret ettiği dönemde tesadüfen Mustafa’nın durumunu görüyor. Sonrasında devletin bütün imkanlarını seferber ederek, İl Sağlık Müdürlüğü ile iletişime geçiliyor. İl Sağlık Müdürlüğü de durumu bakanlığa ileterek, Mustafa’nın kaybettiği iki kolunun yerine iki biyonik kol ayarlıyor. Bu iki biyonik kol Mustafa kardeşimize takılıyor. Şu an takılalı bir ay oluyor. Mustafa bu kollara alışıyor. Yavaş yavaş daha iyi kullanabilir hale gelecek. Bardağını tutabiliyor. En azından kollarını ve parmaklarını hareket ettirebiliyor. Bunlar çok önemli şeyler. Zaman geçtikçe ve Mustafa bu kollara alıştıkça, kendisi kendi kişisel ihtiyaçlarını bu kollar sayesinde görebilecek. Bu durum devletimizin büyüklüğünü gösteren bir durumdur. İhtiyaç duyan bütün vatandaşlara hem Valiliğimizin hem de İl Sağlık Müdürlüğümüzün kapıları sonuna kadar açık. İl Sağlık Müdürlüğü olarak vatandaş için elimizden ne geliyorsa onu yapmaya gayret göstereceğiz. Mustafa’nın bundan sonraki sürecini de takip edeceğiz. Bu eğitimlerin nasıl yapılması gerektiği noktasında Mustafa’ya kolaylıklar sağlayacağız. Bu kollarını daha iyi nasıl kullanabilir, bu konuda da yardımlarımızı esirgemeyeceğiz” dedi.
“Kalem tutuyor, defterimi kendim çevirebiliyorum”
Vali Aktaş’ın okul ziyaretinde kendisine ne olduğunu sorduğunu anlatan Mustafa Katar da, “Ben de kendisine, elektrik çarpması sonucu böyle olduğunu söyledim. O da bana, ‘Üzülme, sana kol takılacak’ dedi. Vali beyin bana biyonik kol takılacağı konusunda destek olacağı için çok mutlu olmuştum. Sonra beni Ankara’ya gönderdi. Kolumun ölçülerini alıp, yaptılar ve sonra bana kollarımı taktılar. Şu an alışma dönemindeyim, yavaş yavaş alışıyorum. Allah valimizden ve devletimizden razı olsun. Artık kendi ihtiyaçlarımı görebiliyorum. Okula giderken defterlerimi, çantamı taşıyabiliyorum. Artık kalem tutabiliyor, yazı yazabiliyorum” dedi.
“Allah devletimizden razı olsun”
Kardeşinin kollarını kaybettiği olayı anlatan ağabey Arif Katar ise şunları söyledi:
“Mustafa köyün içinde bulunan bir evin damında elinde çubuk bir demir ile oynuyor. Hafiften yağmurda yağıyordu. Yüksek gelirim hattı kendine doğru çekmiş. Normalde yetişkin bir insan o demir çubuğu tellere uzatsa arada yarım metre boşluk kalıyor. Ama Mustafa’yı kendine doğru çekmiş. Bir elinde demiri yüksek gelirim hattı çekince diğer elini de demire tutunmuş. İki elinde ve bacaklarında yanıklar vardı. Sürekli hastaneye götürüp getirdik. Sonra iki kolu dirseğin altından kestiler. Üç yıl önce bu olay meydana geldi. Valimiz Mustafa’yı okulda görmüş ve yardımcı olacağı söylemişti. Vali beye sonsuz teşekkürlerimizi iletiyoruz. Bize yardımcı oldu Allah razı olsun. Allah ne muradı varsa versin. Mustafa hiçbir şey yapamıyordu, hep biz yardımcı oluyorduk. Annesi ev işlerinde, ablası ise okul, ödev işlerinde yardımcı oluyordu. Vali bey okula gelmişti, görmüştü Mustafa’nın böyle olduğunu. Valimizde hayrına Mustafa’ya yardımcı oldu. Ankara’ya gönderdi bizi. Artık kolları oldu. Kendisi ödevlerini, derslerini yapabilecek. Biz 11 çocuklu bir aileyiz. Babam birkaç küçükbaş hayvanımız var onlara bakıyor. Ben de bir firmada ekskavatör operatörü olarak çalışıyorum. Bu şekilde evi geçindirmeye çalışıyoruz. Bize yardımcı oldu. Biz bir şey yapamazken vali bey yaptı. Valimize desteklerinden dolayı çok teşekkür ediyoruz. Allah valimizden ve devletimizden razı olsun.”
