Özel bir hastanede çalışan tıbbi sekreter, acilde nöbetçi olarak çalıştırılma koşullarının düzeltilmesi ve olumsuz şartların değiştirilmesine yönelik talepte bulundu. Tüm girişimlerine rağmen hastane yönetimi, çalışma koşullarını iyileştirmeyince tıbbi sekreter genç kadın, normal çalışma saatleri 08.00-16.00 olmasına rağmen acil bölüm sekreterliğinde 24 saatlik nöbetler şeklinde çalışıldığını, nöbetlerden kaynaklı fazla çalışmaların karşılığının da ödenmediğini ve iş sözleşmesinin çalışma şartlarının düzeltilmemesi sebebi ile haklı olarak iş sözleşmesini feshetti. İş Mahkemesi’nin kapısını çalan tıbbi sekreter, kıdem tazminatı ile fazla çalışma alacağının davalı hastaneden tahsilini talep etti. İş Mahkemesi; aldırılan bilirkişi raporuna dayanılarak, fesih gerekçesi olarak işyerinde davacıya fazla çalışma yatırıldığından ve ücretinin ödenmediği sabit olduğundan iş sözleşmesinin davacı tarafından haklı sebeple feshedildiği gerekçesiyle davanın kabulüne karar verildi. Davalı hastane yönetimi, kararı temyiz etti. Yargıtay 22. Hukuk Dairesi, kararı bozdu.
Yeniden yapılan yargılamada mahkeme ilk kararında direndi. Davalı bu kararı da temyiz edince devreye Yargıtay 9. Hukuk Dairesi girdi. Emsal nitelikte bir karara imza atan Yargıtay 9. Hukuk Dairesi; işçinin uyku ihtiyacını dinlenme süresi içinde gideremediğinin anlaşılması halinde uygun ve ölçülü olan işçinin uyku ihtiyacını gideremediği 24 saat esaslı çalışmada yemek ve sair ihtiyaçları nedeniyle 4 saat ara dinlenme yaptığının kabul edilmesi gerektiğine hükmetti. Kararda şöyle denildi:
“Somut uyuşmazlıkta dosya kapsamından davacının nöbet sırasında uyku ihtiyacını gideremediği anlaşılmasına rağmen bu husus gözden kaçırılarak hatalı şekilde hesap yönünden bozma yapıldığı, buna göre Mahkemece 24 saatlik çalışmadan 6 saat ara dinlenmesi düşülmesinin temyiz edenlerin sıfatına göre yerinde olduğu ortadadır. Ayrıca gerek dava dilekçesinde ve gerekse fesih bildiriminde açıkça son 11 aylık dönemdeki çalışma şartlarının ağırlığı ve düzeltilmemesi sebebi ile iş sözleşmesinin feshedildiği belirtilmiş olup, davacının daha önceki dönemde 08.00-16.00 olan çalışma saatlerinin24 saat çalışma ve 72 saat dinlenme şeklinde değiştirildiği, daha önce fazla çalışma yapmayan davacının bu dönemde fazla çalışma yaptığı ve böylelikle çalışma şartlarının ağırlaştığının ispatlandığı hususu da gözden kaçırılarak fesih yönünden de hatalı şekilde araştırmaya yönelik bozma yapıldığı anlaşılmakla, Mahkemenin direnme kararının kabulü 22. Hukuk Dairesi’nin bozma kararının ortadan kaldırılmasına karar verildi.”
Süleyman Aydın
