Ünlü Yazar ve Yönetmen Onur Ünlü, Anadolu Üniversitesi’nde söyleşiye katıldı

Türkiye’deki birçok başarılı film ve dizinin yönetmenliğini yapan Onur Ünlü, Anadolu Üniversitesi’nde öğrencilerle bir araya geldi.
Leyla ile Mecnun, Beş Şehir, Sen Aydınlatırsın Geceyi, Ben de Özledim, İtirazım Var gibi başarılı birçok dizi ve filmin yapımcı, senarist ve yönetmenliğini yapan Onur Ünlü, Anadolu Üniversitesi İletişim Bilimleri Fakültesi’nde söyleşiye katıldı. Kendine özgü dili ve absürd sinemanın Türkiye’deki başarılı temsilcilerinden biri olan ünlü yönetmen, öğrencilerin kendisi ve yazdığı senaryolarla ilgili merak ettikleri soruları yanıtlarken özellikle sinema sektörüyle ilgili salondakilere bilgiler de verdi. Kendisi de Anadolu Üniversitesi İletişim Bilimleri Fakültesi mezunu olan Onur Ünlü’nün söyleşine çok sayıda öğrenci ve öğretim görevlisi katıldı. Hedeflerinde bir takım senaryolar olduğunu dile getiren Onur Ünlü, kendisi için başarının düşündüğü filmi çekmek olduğunu belirtti.

“Başarı biraz da başarısızlıktan korkmamaktır”
Sinema ve Televizyon Bölümlerinde çok sayıda öğrencinin okuduğunu ve bunlardan bazılarının film yaptığına değinen Ünlü, “Bu iş doktorluk ya da öğretmenlik gibi değil. Bir sınıfın tamamı mezun olduğu zaman doktor, öğretmen ya da mühendis oluyor. Bu da biraz olunan bir şey ve o psikolojiye dayanmak gerekiyor. Burada sinema okuyan 40 kişi var ama bunları 3-4 tanesi film yapacak. Hep söylerim 3 tane peş peşe başlatıp iş çıkarmış yönetmen yoktur. Mutlaka bir yerde çuvallar. Yani deneyeceksiniz. Başarı biraz da başarısızlıktan korkmamaktır. Ben mesela bunu çok düşündüm ve biraz cesur olup çuvallamaktan korkmam. Ne olacak ki? Kime ne olacak? Yaptım olmadı, diğer sefere daha iyi olur” dedi.

“Sinema ile ilgili kaygılarım var ve ona yeterince güvenmiyorum”
Filmlerinde her zaman söylemek istediği bir mesaj olduğunu ve kendisinin de bunu kamera yardımıyla anlattığını aktaran Ünlü Yönetmen Onur Ünlü şunları dile getirdi:
“Hepimiz bir hikayeye bakıyoruz ve değişik şeyler görüyoruz. Ben de bakıyorum ve diyorum ki ‘Aa! Bakın burada değişik bir şey var.’ Bunu da kamera ile anlatıyorum. Yazarlar bunu kağıt kalemle, bir başkası başka şeylerle yapıyor. Sinema aslında bir araç. Yapması zevkli olduğu ve alışkanlıklarım da beni oraya götürdüğü için o şekilde yapıyorum ve en sonunda bir şey söylüyorum. Sinema bence problemli bir şey. Ben sinemaya her zaman kuşkuyla bakıyorum. Sinema ile ilgili kaygılarım var ve ona yeterince güvenmiyorum. Sinema henüz 100 senelik bir mevzu. İnsanlık tarihinde 100 sene neredeyse hiç demektir. Sinema hiçbir şeyle sınanmadı ve bir paradigma değişimi görmedi. Modern paradigma bittiğinde ve yeni bir paradigmaya girildiğinde sinema buna ne cevap verecek bilmiyoruz. Mesela şiir, resim gibi binlerce yılın içerisinden süzülüp gelmedi. Sinema, elektrikler kesildiğinde temasınızın kesildiği bir şeydir. Her zaman ve mutlaka sadece parayla yapılır. Paraya ve elektriğe bu kadar bağlı olan bir şeyden ne kadar hakikat çıkar bununla alakalı şüphelerim var. Sinema bize hakikati ne kadar gösteriyor?”