20 yıl sonra kardeşini buldu

Almanya’da yaşayan abisini en son 1998 yılında annesinin cenazesinde gören ve bir daha haber alamayan kardeşi Mustafa Aydoğan (66), 20 yıl sonra abisi Hacı Bayram Aydoğan’la (80) buluşarak hasret giderdi.

20 yılın ardından 10 yıldır Alzheimer (unutkanlık) hastası olan abisiyle buluşan Mustafa Aydoğan “Dünyalar benim oldu” dedi. Ağabeyinin hiç evlenmediğini ve Almanya’da hiçbir yakınlarının olmadığını söyleyen Aydoğan, “Buruk bir kavuşma ve ayrılık yaşadık. Keşke verseler de onu İstanbul’a götürebilsem” diyerek gözü arkada kalarak İstanbul’a döndü.

En son 1998’de görüşmüştük Abisi Hacı Bayram Aydoğan’ın Almanya’ya 1960’lı yıllarda ilk gelenlerden olduğunu belirten 6 kardeşin en küçüğü olan Malatyalı Mustafa Aydoğan “Abim Almanya’ya gittikten sonra kontağımız fazla olmadı. Çok az Türkiye’ye gelirdi. Babam Cimo 1954’de, annem Hatice ise 1998’de vefat etti. En son annemin cenazesinde görüştük ve bir daha da haber alamadım” dedi. Abisine ulaşmak için Facebook üzerinden Hamburg’daki rastgele kişilere arkadaşlık gönderdiğini belirten Aydoğan “Abimin yaşayıp yaşamadığını bile bilmiyordum. Ben 2 yaşındayken babam vefat ettiği için benden 14 yaş büyük olan abim bana çok babalık yaptı ve benim üzerimde hakkı büyük. Bu sebeple araştırmaya başladım. Birkaç kişi yardımcı oldu ama Mehmet Kütüz’le tanıştıktan sonra abimi bulabildim” dedi. Vize talebi 2 kez reddedildi İstanbul-Adalar nüfusuna kayıtlı olarak yaşadıklarını ifade eden Aydoğan Hamburg’da yaşayan Mehmket Kütüz’le tanıştıktan sonra abimi araştırdı ve 3 ay içinde ona ulaştı. Dünyalar benim oldu ama abimin 10 yıl önce alzheimer hastalığına yakalandığını öğrenince buruk bir mutluluk yaşadım. Önce telefon üzerinden görüntülü görüştük. Beni bazen tanıyordu ama bazen de hiç bir şey hatırlamıyordu. Ben 2002’den beri emekliyim ve abimi ziyarete gelmek için yaptığım vize başvurularım iki kez reddedildi. Üçüncü defasında ise Mehmet Kütüz bana istek gönderdi ve gerekli teminatı verdikten sonra 10 günlük vize alabildim. Abimi huzurevinde de olsa gördüğüm için çok mutlu oldum” dedi.

Huzurevinde bulundu Aydoğan kardeşlerin buluşmasına vesile olan Gaziantepli Mehmet Kütüz ise Hamburg’da yaşayan abisini aradığını söyleyen tanımadığım bir kişiden facebook’dan arkadaşlık teklifi gelince işi ciddiye aldım ve kabul ettim. Önce bana verdiği abisinin adresine ulaştım ve 10 yıl kadar önce ordan ayrılarak hastaneye gittiğini öğrendim. Tüm hastanelere tek tek sordum. Hastanelerde bulamayınca huzurevlerini araştırdım. En son bir huzurevinde tarifime uyan bir kişi olduğunu öğrendim ama bana bilgi vermediler. Mustafa Aydoğan, Hamburg Konsolosluğunu arayarak beni yetkili kıldığını söyledi. Bu şekilde huzurevi yetkilileri benimle görüşmeyi kabul ettiler ve sonunda Hacı Bayram Aydoğan’ın izine ulaştım. “Unutkan olduğu için bazen herşeyi unutuyordu ve benimle de görüştürmüyorlardı” dedi. 6 aylık çaba sonrası, 20 yıldır birbiriyle hiç görüşmeyen iki kardeşi buluşturmanın mutluluğunu yaşayan Kütüz, “Bunları insanlık namına yaptım. Mustafa abimizi de 10 gün misafir ettim. Bu süre içinde sadece 2 kez kardeşlerin görüşmesine izin verdiler. Mustafa Aydoğan abisine, (Bayram abi Türkiye artık eski Türkiye değil. Hastaneler çok modern. Helikopterle evden alıp hastaneye bile götürüyorlar. İstersen Türkiye’ye gel) çağrısından sonra, yetkili bakıcısının hastalarını vermemek için bazı zorluklar çıkardığını hissettik. Bakıcısı (O bakıma muhtaç biri. Şartları çok ağır ve kardeşi ona bakamaz) gibi gerekçelerle Türkiye’ye gitmesine izin vermediler. Hacı Bayram Aydoğan amcamızın öldüğü zaman bile cenazesinin Hamburg’daki Müslüman mezarlığında kimsesizler bölümüne defnedileceğini söylemeleri kardeşini derinden üzdü” dedi. 10 günlük abi ziyareti sonrası uçakla İstanbul’a dönen Mustafa Aydoğan “Abimle son bir defa vedalaşıp helalleşmeme bile izin vermediler. Abimin benimle görüşmek istemediğini söylediler. (O istemeyince biz de izin veremeyiz) dediler. Abim zaten hasta ve unutkan. Günü, gününü tutmuyor. Ona son defa sarılamadan Hamburg’dan buruk bir şekilde ayrıldım. Uzakdan da olsa son bir defa görebilseydim çok mutlu olacaktım. Birdaha vize alıp buralara gelebilirmiyim, bilmiyorum” diyerek yaşlı gözlerle uçağa bindi