İzmir’in Buca ilçesinde yaşayan 73 yaşındaki Yavuz Karslı ve 69 yaşındaki Davut Karslı, 1982-1993 yılları arasında Kars’ın Sarıkamış ilçesi Çamyazı köyünde minibüsçülük yaptı. 1993 yılında Karslı kardeşler, aileleri ile birlikte İzmir’e göç etme kararı aldı ve çok sevdikleri minibüslerini satmak zorunda kaldı. Aradan yıllar geçti; Yavuz Karslı’nın oğulları Tarık, Ensar ve Mehmet Karslı, baba ve amcalarına güzel bir sürpriz hazırlamak istedi.
Uzun uğraşlar sonucunda Fiat 50NC model aracı bulan kardeşler, renginden üzerindeki yazıya kadar minibüsün birebir aynısını yaptırdı. Yavuz ve Davut Karslı, yıllar önce satmak zorunda kaldıkları araçlarını bir anda karşılarında görünce büyük bir şaşkınlık yaşadı. Zamanda yolculuk yaptıklarını hisseden Karslı kardeşler, duygu dolu anlar yaşadı. O sırada cep telefonu kamerası ile çekilen görüntülerde, bazı aile bireylerinin ağladığı da görüldü.
“Herkesin bu minibüsle bir anısı var”
Baba ve amcalarına yaptıkları sürprizi anlatan Yavuz Karslı’nın oğlu Tarık Karslı, “Babam ve amcamın aldığı araç köydeki ilk arabalardan biriydi. 1993 yılında Kars’tan İzmir’e göç ederken minibüsü satmıştık. Aklımızda hep minibüsün aynısından almak vardı ancak bir türlü aynı modeli bulamıyorduk. Sonra bir şekilde aracın aynısından bulduk. Babam ve amcamın 3 ay memlekette kaldığı bir sırada eski fotoğraflara bakıp minibüsün tıpa tıp aynısını yaptık. Sonra aracı birden bire onların karşısına çıkardık. Güzel bir sürpriz yaptık. Çok duygulandılar. Bu minibüsle Kars’a da gittik. Köyde aracı gören herkes çok şaşırdı. Köydeki insanlar, ‘babamın cenazesi bu araçla götürüldü’, ‘benim annemin düğün arabası bu araçla oldu’, ‘bu araçla maçlara giderdik’ dedi. Herkes minibüsle ilgili bir anısını anlattı” dedi.
Eski fotoğraflar, minibüsün içerisine asıldı
Minibüsün aynı modelini bulmak için tüm Türkiye’yi aradıklarını söyleyen Tarık Karslı, “En sonunda kırmızı renkte olanını Kemalpaşa ilçesinde bulduk. Hatta aracı satın aldığımız kişi, bu araç ilk arabası olduğu için rengini değiştirmeme şartını koştu. Noter satışını yaptıktan sonra rengini değiştirmek istediğimizi anlayıp ‘siz ellemeyin, hangi renk istiyorsanız ben yaptıracağım’ dedi. Arabanın fotoğraflarına bakarak rengini değiştirdik, üstüne Çamyazı köyünün ismini yazdırdık, plakasını değiştirdik, içerisine de eski fotoğrafları astık” diye konuştu.
“Rüya gördüğümü sandım”
Amca Davut Karslı da, “Ağabeyimle geçen yıl memlekete gitmiştik. Kurban Bayramı'na bir gün kala İzmir’e döndük. Çocuklar bize kurban keserken sürprizleri olduğunu söyledi. Sonra bir baktık ki Tarık, korna çala çala 30 yıl önceki aracımızla geliyor. Aracı en son 1993 yılında görmüştük. O an rüya gördüğümü sandım. Hepimiz başına toplandık, duygulandık. Minibüsü uzun yıllar ağabeyimle birlikte işlettik. Bu araçla çok kar-kış gördük, çok meşakkat yaşadık. Aracı sattığımızda çok üzülmüştük” sözlerine yer verdi.
“Çok duygulandım”
Baba Yavuz Karslı ise “Ben duygusal biriyim. Minibüsü görünce kendimi tutamadım. Bu araçta düğünler, dernekler yapıldı, doğum yapanlar oldu, maalesef ölenler de oldu. O günlere döndüm. Bir gün bir kadını doğuma götürmek için araca bindik. Doğum bir türlü olmamıştı. Arabada ebeler de vardı. Bu minibüsle yola koyulduk. Beni yolda birkaç kez doğum olacak diye durdurdular ama doğum hala olmamıştı. En sonunda bir kez daha durduk ve o sırada bir kız çocuğu doğdu. O anda soğuğu da unuttuk, büyük bir sevinç yaşadık. Yıllar sonra yeğenime kız isteneceğini duyduk. İşte bizim minibüste doğan o kız çocuğu şu an bizim gelinimiz. O gün bu aracı görünce bu sebeplerle çok duygulandım. Şimdi bu aracı kaybedersek bizde büyük boşluk olur. Çünkü kendi aracımızın birebir aynısı olmuş” ifadelerini kullandı.
Yavuz Karslı’nın oğlu Ensar Karslı da, minibüsün maketi üzerine çalıştığını, bittiği zaman babası ve amcasına hediye edeceğini belirtti.
Ceren Atmaca - Hakan Polat - Halil Karahan
