Yaşamını İzmir’in Çeşme ilçesinde sürdüren yazar Ali Ellikçi, İzmir’in Basmane semtinde tanıştığı Suriyeli göçmen çocuk Leyla’dan etkilenerek, Basmane’den başlayan, Çeşme ve Yunanistan’ın Sakız Adasına uzanan öyküsünü “Mutlu Çocuklar Ülkesi” adlı kitabında yazdı.
Suriyeli göçmenlerin yasa dışı yollarla yurt dışına kaçma girişimlerinin en yoğun olduğu 2015 yılının Nisan ayında, Suriyeli göçmenler hakkında duyduklarını görmek için İzmir’in Basmane semtine gittiğini anlatan yazar Ali Ellikçi, “Gezerken gördüklerim beni dehşete düşürdü. Hemen hemen bütün dükkanlarda çalışanlar hatta müşteriler bile Suriyeli idi. Çorakkapı Camii’nin içinde ve dışında gruplar halinde bekleşiyorlardı. Birkaç Suriyeliyi kaçak sigara ve can yeleği satarken gördüm. Basmane meydanındaki kahvenin içinde ve dışında yine onlar vardı. Garsonla tanıştım. Adı Hüseyin’miş. Halep’ten ayrılıp önce İstanbul’a gitmiş. ‘Orada yaşam çok zor ve pahalı’ diyerek İzmir’e gelmiş. Türkçesi güzel. Kendi vatandaşlarıyla da iyi anlaşıyordu. O gün akşama doğru eve döndüm. Bebekler, çocuklar, kadınlar ve yaşlılar vardı. Gözümün önündeydi. Sessizce ağlıyorlardı. Bu talihsiz insanları konu alan bir çocuk öyküsü yazmak istedim” diye konuştu.
Kitabı yazmaya karar verdikten sonra yaklaşık bir ay boyunca Basmane’de dolaştığını söyleyen yazar Ellikçi,yaşadıklarını şöyle anlattı: “Ara sokakları adımladım. Yabancı bir kentte gibiydim. Otellerde onlar, yollarda; köşe başlarında onlar. Bir gün Altınpark’da çay içerken 12-13 yaşlarında bir kız çocuğu masaların arasında dolaşmaya başladı. Mendil satıyordu. Yanıma gelince 1 lira uzattım ve ‘Adın ne kızım?’ diye sordum. ‘Leyla’ dedi kısık bir sesle. Mülteci bir ailenin kızıymış. Çorakkapı Camiinde kalıyorlarmış. Babasıyla tanışmak istediğimi söyleyince, ‘Gel amca’ dedi. Meydandaki kahveye gittik. Babasını gördü ve koştu. Bir şeyler konuştular. Ardından Leyla, eliyle ‘Gel’ işareti yaptı. Tanıştık. Abdullah bey veterinermiş. Eşi Halide hanım ise terzilik yaparak ailesine katkıda bulunuyormuş. İç savaş nedeniyle bütün düzenleri bozulmuş. Hatta oğlu Hüsnü arkadaşlarıyla sokakta oynarken bir ayağına şarapnel isabet etmiş. O olaydan sonra sakat kalmış. ‘Memleketimizi terk etmekten başka çaremiz yoktu’ dedi Abdullah bey ve ekledi: ’Kalıcı değiliz burada. Allah nasip ederse ilk fırsatta Sakız adasına; oradan da Almanya’ya gitmeyi düşünüyoruz.”
Basmane’den, Çeşme’ye, Sakız Adasına…
Leyla’nın babası Abdullah’ın anlattıklarından çok etkilendiğini anlatan Ali Ellikçi, “Onların yaşadıklarını ve yaşayacakları olayları yazmak ve tarihe bir not düşmek istedim. Planımı hazırladım ve klavyenin tuşlarına dokunmaya başladım. Leyla’yı, öykünün diğer kahramanı olan küçük Hasan’la tanıştırdım. Basmane’de başlayan macera Çeşme Çiftlikköy ve ardından Sakız Adasına kadar uzanıyor” diyerek “Mutlu Çocuklar Ülkesi” adlı kitabının ortaya çıkış öyküsünü anlattı.
Çocuk öyküleri üzerinde yoğunlaştığını söyleyen Ellikçi, geçmiş dönemlerde gazetelerin çocuk sayfalarına öyküler yazdığını, çocukluğu döneminde etkilendiği çocuk sayfalarının benzerini bir gazete için hazırladığını da anlattı. Yazar Ellikçi, diğer çocuk kitabı “Uzaylı Vikki”deki öykülerinde de Çeşme’yi işlediğini söyledi.
