Kastamonu’da yüzde 89 zihinsel engelli Barış Tokmakoğlu, 6 yaşındayken bir iş yerinin camında görüp etkilendiği ve annesinin de büyük desteği ile başladığı kara kalem çalışmaları sayesinde hayata tutundu.
Kastamonu’da ikamet eden 24 yaşındaki Barış Tokmakoğlu, yürümeyi 4 yaşında, konuşmayı ise 5 yaşında annesinin özel ilgisiyle güçlükle öğrendi. Barış Tokmakoğlu, 6 yaşında evine giderken bir iş yerinde kara kalem çalışmalarını görüp etkilendi. Her eve gidip gelişinde iş yerindeki kara kalem çalışmalarını izleyen ve inceleyen Tokmakoğlu, kendisi de aynı şekilde kara kalem resim çalışması yapmak istedi. Durumu annesi Gülhan Tokmakoğlu’na anlatan Tokmakoğlu, bu merakına annesinden de büyük destek gördü. Belli bir süre resim çalışması yaptıktan sonra çalışmalarına ara veren Tokmakoğlu, annesinin telkinleri ile yeniden kara kalem çalışması yapmaya başladı.
Tokmaklıoğlu, profesyonel destek almadan 6 yaşında başladığı kara kalem çalışmasını 18 yıldan beri aralıksız sürdürüyor. Annesi dışında kimseden destek almayan genç, zamanla kara kalem çalışmasında ustalaşarak ortaya koyduğu eserlerle profesyonellere taş çıkarttı. Boş zamanlarında evde çalışmalarını sürdüren Tokmakoğlu, Türkiye’de ilk olma özelliği taşıyan Kastamonu İl Milli Eğitim Müdürlüğü Halk Eğitim Merkezi bünyesinde zihinsel engelli gençler için açılan resim kursunda da çalışmalarını devam ettiriyor. Ortaya koyduğu eserlerle herkesin beğenisini kazanan Tokmakoğlu, kendisini daha da geliştirerek annesiyle birlikte sergi açmayı planlıyor.
“Profesyonel yardım almadım, kendi çabalarımla öğrendim”
Resme küçük yıllardan beri ilgisi olduğunu belirten Barış Tokmakoğlu, "Ama okul yıllarım bittikten sonra resmi bıraktım. 2008 yılında bıraktıktan sonra 2011 yılında tekrar başlama kararı aldım. Bunda tek yardımcım annemdi. Başka kimse yoktu yardımcım. Profesyonel bir insandan yardım almadım. Kendi başıma yapmaya çalıştım. Bir iş yerinden geçerken resimleri gördüm orada. Bende zaten bir şeyler vardı ama tekrar küllerimden doğdu diyebilirim. Tekrar resim yapmaya başladım. Kimseye göstermiyordum resimlerimi. Tek başıma evde yaptım. Annem biliyordu bitek. Sonra geliştikçe herkese göstermeye başladım. Hastalığım ilk başlama dönemi olduğu için doktorlar bana sürekli sen bir şeylerle uğraşmalısın ki kafandakileri dağıtabilmelisin demişlerdi. Ben de resmi seçtim. Bu yolda da ilerledim. Yardım da almadım kimseden annemden başka. Sonra okul yıllarımda hocamdan destek aldım" dedi.
“Benim seviyemde olan herkes yapabilir"
Kendi seviyesinde olan herkesin biraz çaba ile resim yapabileceğini söyleyen Tokmakoğlu, “Yaz döneminde ilk defa resim kursu alacağım. Çok sayıda resim yaptım. Bu resimleri annem sayesinde yaptım, ilerlettim. Kendi çapımda bir sergi açmayı düşünüyorum. Bu sergiyi benimle aynı hastalığı yaşayan, beni anlayan insanlarla aynı zamanda bu serginin açılışını yapacağız. Benim seviyemde, benim durumumda olan insanların da bu yeteneğinin olabileceğini düşünüyorum. Sadece ben değilim böyle hastalığı olan kişiler. Herkes yapabilir. Sadece bir uğraşınız, çabanız olsun yeterli” diye konuştu.
“Resim yapmak benim için eğlenceden çok bir yaşam tarzı oldu”
Resim yapmanın hayatını değiştirdiğini belirten Tokmakoğlu, “Küçükken aslında resim yapmayı çok sevmiyordum. Annemin telkinleri ile daha çok sevmeye başladım. Bu işi daha çok benimsedim. Zamanla resim yapmak benim için eğlenceden çok bir yaşam tarzı oldu. Kendimi daha iyi hissettim. Hastalığımı iyileştirdi. Resim yaptıkça daha iyi oldum. İleride iyi bir ressam olur muyum olmaz mıyım bilmiyorum ama annemin de hayali resim öğretmeni olmamdı. Benim de hayalim resim öğretmeni olmak. Gerçekleşir gerçekleşmez bilmiyorum ama ileride iyi bir ressam olmak istiyorum. Bu yolda da elimden geleni yapacağım” şeklinde konuştu.
“Resim yapmasına hiçbir şey engel olamadı”
Oğlunun ergenlik çağına geldiğinde hastalığının nüksetmesine rağmen resim yapmasına hiçbir şeyin engel olamadığını vurgulayan anne Gülhan Tokmakoğlu ise, “Barış, 1994 yılında doğdu. Çok küçük yaşlardan beri resim çalışmalarımız vardı bizim. İlk resim çalışmasına 6 yaşında başladı. Ben çocuğumun bir resim öğretmeni olması hayalindeydim. Hayalimi gerçekleştirmek için üzerinde çok baskı kurmadan resimlere alıştırmaya başladım. Resim çizdiriyordum. Ders yaptırıyordum. Bu yolda beraber yürüdük ilkokul 1’den başlayarak. Tabii önceleri hastalığı hakkında bir bilgimi yoktu. Tabii ufak tefek belirtiler gösterdi. Ergenlik çağına geldi ve ergenlik çağında hastalıklar nüksetmeye başladı. Buna hiçbir şey engel olmadı. Yine resim yapmaya devam etti. Beraber yol aldık. Aramızda büyük bir sevgi bağı vardı. Her dediğimi yaptırabiliyordum. Resim yapmak istemiyordu. Resim yapmayı sevmiyordu. Ben zorluyordum onu. Ünite resimleri ile böyle yetiştirmeye çalıştım. Ortaya güzel resimler çıkmaya başladı. Zaman içerisinde bu sevgiye dönüştü. Güçlü bir bağ oluştu” ifadelerini kullandı.
“Hayalimde tek resim öğretmeni olmasını istiyordum”
Oğlunun zaman zaman zorluklar yaşadığını anlatan anne Tokmakoğlu şöyle konuştu:
“Hastalığı konusunda atak geçiren bir psikoz. Samsun ve Bolu’da yattı. İlk olarak davranış bozukluğu olarak ortaya çıktı. Yani psikolojik bir rahatsızlık. Hala ilaçla tedavi görüyor. İlaçlarını kullanmadığı zaman sıkıntı yaşatıyor. Devamlı kontrol altındayız. Toplum Ruh Sağlığına gidiyoruz. Orada tedavi görüyor. Ben ileride çocuğum çok iyi resim yapar diye hayalim olmadı. Ama hayalimde tek resim öğretmeni olmasını istiyordum. Tek istediğim bu idi. İnşallah benim çocuğum hayalini ileride gerçekleştirecek. Benim hayalim de gerçekleşecek.”
Kurs eğitmeni Sultan Talaş ve Feyza Devecioğlu da, Barış’ın alacağı eğitim ile daha iyi yerlere geleceğine inandıklarını söylediler.
