Konya’da, günümüzde unutulmaya yüz tutan mesleklerden yorgancılığı 52 yıldır el emeği ile yapan Ali Turgutlu, ekmeğini iğneden çıkarıyor.
Şimdilerde unutulmaya yüz tutmuş yorgancılık mesleğinin son temsilcilerinden 63 yaşındaki Ali Turgutlu, Konya’nın Beyşehir ilçesinden hayranlık duyduğu işi öğrenmek üzere 11 yaşındayken İzmir’de bulunan abisinin yanına gitti. Yorgan dikimi yapan iş yerinde çırak olarak işe başlayan Turgutlu, kalfa olduktan sonra burada 23 yıl çalıştı. Ali Turgutlu daha sonra Konya’ya taşınarak kendi iş yerini açtı. İlerleyen yıllarda silikon ve fabrikasyon ürünlerin artmasıyla mesleğinin son temsilcileri arasında kalan Turgutlu, sevgiyle yaptığı yorgancılık işinde ekmeğini iğneden kazanıyor.
52 yıldır yorgan dikimi ile uğraşan Ali Turgutlu, “Şimdi bu kabiliyet meselesi. Ben çabuk alıştım ve mesleğimi sevdim. Bırakamadım, helalinden kazandım. Helal lokma girdi hep haramla uğraşmadım. İzmir’de çok iyi ustalarım vardı. Beni evlatları gibi sevdiler ve salmak istemediler ama ben Konya’ya gideceğim diye ayrıldım. İzmir’den 1992 senesinde geldim Konya’ya. 1996 yılında Allah ilk dükkanı nasip etti. Şimdi burayı çalıştırıyorum, sadece işçilik yapıyorum” dedi.
Mesleğe olan hayranlığının küçük yaşlardan geldiğini anlatan 52 yıllık yorgan ustası Ali Turgutlu, “Çok sevdim, sevdiğim için de yorganlarım da gayet güzel. Yani gençlere söylemek istediğim, sanat çok iyi bir şey. Bu sabır isteyen bir iş çok sabır ister. Mesleğin sıkıcılığı da var tabii. Çok çeşitli modeller var, onlara falan tahammül edebilir de zekayı kullanabilirsen ilerisi için parlak bir şey. Bizden sonra yetişen usta yok ama gençler bunlara yönelirse, devam ettirirse bu meslek ölmez. Bizden sonra yetiştirilmesi hiç kolay olmayacak ve bu işi yapan hiç kalmayacak” şeklinde konuştu.
"Ekmeğimi de iğneden çıkarıyorum, iğnenin ucuyla kuyu kazıyorum"
Sipariş aldığı yorganları dikmek için başladığı ince bir işçiliğe saatlerce büyük bir sabırla iğne ile yorgan diktiğini anlatan usta Ali Turgutlu, “52 senedir ben yorgancılık yapıyorum ekmeğimi de iğneden çıkarıyorum, iğnenin ucuyla kuyu kazıyorum. Sabrın kökü mesleğini sevmek, bunu her yorgancı başaramaz. Sabırlı olamayan ise mesleği terk etmiştir. Bir de severek yapmak çok önemli. Severek yaptığın zaman sabrı da Cenabı Allah verir. Ben tam yaş itibariyle biraz daha zorlanıyorum, mesela önceden gençken ağır bir modeli 8-9 saate bitiriyordum. Şimdi 2 gün, 3 gün uğraşıyorum ağır modellere ama şu yorganı 6 saatten önce bitiremem, benim zaman ayarım o. Ondan önce biten bir yorgan iyi olmaz” ifadelerini kullandı.
"Sabrı, sevmeyi, insanlara gerçekten hizmet etmeyi öğretti"
52 yıllık meslek hayatında bu mesleğin kendisine çok şey öğrettiğini anlatan Ali Turgutlu, “En çok bana neyi öğretti biliyor musunuz? Hem sabrı, hem de sevmeyi. İnsanlara gerçekten hizmet etmeyi öğretti. Yani dikiyorum tamam, belki sanatımın karşılığı aldığım para değil ama şükrediyoruz. Şükretmek daha önemli şu yorganı her şeyini verseler işçilik 150 TL’ye yapıyorum. 6 saat uğraşıyorum, her zaman her gün bu iş olmuyor” diye konuştu.
Fabrikasyon yorganlarını normal yorgana çevirten Rabia Dinç, "Silikon yorganlar, bir ara tavsiye ediliyordu, yünleri biz bıraktık. Hep onlara döndük ama maalesef onlar da işte böyle elektriklenme yapıyor vücudumda. Ben evdeki eski yorganlarımdan tekrar yeni yorgan yaptırdım. İnşallah memnun kalacağız. Çünkü artık gidiş buna doğru, yünün sağlıklı olduğuna doğru. Eskilerin kıymeti daha iyi anlaşılmaya başlandı” dedi.
