Elazığ’da Sebahattin ve Seher Tekin çifti, hiç kız çocukları olmadığı için koruyucu ailesi olduğu yüzde 25 zihinsel engelli 11 yaşındaki Buse’nin hayatını değiştirdi. 3 yıldır Tekin ailesinin koruması altında olan Buse, engellerini aşarak tedavide büyük aşama kat etmesiyle, doktorları tarafından ilaç kullanımı da kesildi.
Elazığ’da ailesi tarafından 5 yıl önce terk edilen yüzde 25 zihinsel engelli Buse, Aile ve Sosyal Politikalar İl Müdürlüğü tarafında koruma altına alındı. 3 sene önce koruyucu aile olmaya karar veren kız çocukları olmayan 2 çocuklu Sebahattin (59) ve Seher Tekin (51) çifti, Buse’ye koruyucu aile oldu. İçine kapanık ve agresif olan, ilaç tedavisi alan Buse, koruyucu aile sayesinde hem bir çok engelini aştı hemde artık ilaç kullanmayı bıraktı.
Buse’nin 3 senedir kendilerinde olduğunu aktaran Sebahattin Tekin, “İlk aldığımız zaman çekinirdi. Bize de zamanla alıştı. Şu anda çok güzel bir diyaloğumuz var. Allah izin verirse güzel yetiştireceğiz. Biraz engelli var. Önemli olan engelli bir çocuğu yetiştirmek. Bu gibi çocukları topluma kazandırmak, güzel şeyler öğretmek önemlidir. Bizim amacımızda budur. Bu engeli de mümkün olduğu kadar hep birlikte aşacağız. Amacımız bu çocuğu yeniden topluma kazandırmaktır. Benim hiç kız çocuğum olmadığı için ona karşı çok büyük bir sevgim oldu. Bundan güzel bir şey olamaz. 18 yaşına kadar sağ kalır bakarsak toplumda bir yeri olsun. Kendi ayakları üzerinden dursun istiyoruz” dedi.
2 oğlunun olduğunu anımsatan anne Seher Tekin ise, “Bir oğlum evli ve diğer oğlum bekar. Bekar olan oğlumda Gaziantep’de öğretmen, 2 de torunum var. Hayatımızda bir kişinin olmasını istedik. Evde kimsemiz yoktu. Biz de başvurduk ve Buse’yi verdiler. Buse ile günümüzü geçiriyoruz. Buse’nin yüzde 25 engelli var. mental bir çocuk. 3 senedir bizimle. İlk aldığımda içine kapanıklık ve agresiflik vardı. İlaç da kullanıyordu. Ama zamanla o durumları aştık ve şu anda ilaç kullanmıyoruz” diye konuştu.
Buse’nin eskiye göre çok iyi bir durumda olduğunu dile getiren anne Tekin, “Eskiden kimse ile konuşmazdı, okuma yazması yoktu. Okuma yazmayı öğrettim. Yemek yerken kaşık çatal kullanmayı, temizlik adabını öğrettim. Amacımız topluma kazandırmak, aile ortamında yaşatmak. Bugün varım ama yarın yokum. En azından kendi kendine hayatını idame etsin. Kimseye muhtaç kalmasın. Kendi evlatlarımdan hiç ayırt etmiyorum. Çünkü buseye hem sevgi ve acıma var. Hepsi bir arada. Çünkü kimsesi yok. Sahipsiz bir çocuk. Ama onun sahibi önce Allah sonra benim” ifadelerini kullandı.
