Elazığ’da yaşayan 65 yaşındaki Mehmet Turgut Sarıçiçek, geçtiğimiz haftalarda açılan Elazığ Kent Müzesini gezmek istedi. Gezi sırasında eğitim öğretim bölümüne geçen Sarıçiçek, 2010’da hayatını kaybeden annesi ile teyzesinin şimdiye kadar hiç görmediği fotoğrafların sergilendiğini görünce duygu dolu anlar yaşadı.
Elazığlı fen bilgisi öğretmeni Mehmet Turgut Sarıçiçek, ailesi ile birlikte Kent Müzesini gezmek istedi. 15 Temmuz Demokrasi Meydanında bulunan Kent Müzesine gelen Sarıçiçek, alt kattan başlayarak sergilenen eserleri dikkatlice incelemeye başladı. Bir süre sonra eğitim ve öğretim bölümüne geçen Sarıçiçek, hayatının şokunu burada yaşadı. Burada sergilenen bir fotoğrafa dalan Sarıçiçek, 2010 yılında 84 yaşındayken kaybettiği öğretmen annesi Bedriye Sarıçiçek ile yine öğretmen olan teyzesinin olduğunu gördü. Şimdiye kadar sergilenen fotoğrafları görmeyen Sarıçiçek, hayatının hem en hüzünlü hem de en gururlu gününü aynı anda yaşadı.
’’Bunlar cumhuriyet öğretmenleridir’’
Yeni açılan müzeyi gezmek için geldiğini belirten Sarıçiçek, ’’Bu müzeyi açanlara çok teşekkür ediyorum. Ben bu odaya girdiğim zaman dondum kaldım, şoke oldum. Beni yıllar öncesine götürdü. Resimlere baktığım zaman rahmetli annem, rahmetli teyzem, rahmetli ilkokul öğretmenim, rahmetli müdürümü gördüm. Bu resimleri görünce hayatımın şokunu yaşadım. Gözlerim doldu. 40-45 dakikadır aynı odadayım, çıkamadım bir türlü. Annem o zamanın, işte liseyi bitirdiği zaman olgunluk diploması denilen bir diploması vardı, bize onu gösterirdi. O olgunluk diploması ile istediği üniversiteye rahatlıkla gidebilirdi. Fakat maddi imkansızlıklar nedeni ile hemen hayata atılıp. Ailesine bakmakla yükümlü olduğu için kısa sürede hemen öğretmen oluyor. Aynı şekilde teyzem de öyle. Rahmetli anneannemin terzilik yaparak 32 yaşında dul kalmış bir kadıncağızın 5 çocuğu bu şekilde okutarak buralara getirmesinden ben gurur duydum. Bunlar Türkiye Cumhuriyetinin ilk öğretmenleri, her anlattığımda da gözlerim dolar, çok etkilenirim. Bunlar cumhuriyet öğretmenleri. Bu fotoğraflar sanırım 1970’li yıllara ait. Ben de bu okulda okudum. Sonra Dumlupınar İlkokulu iki katlı yapıldı zaten o zaman da biz mezun olmuştuk. Buradaki öğretmenlerin neredeyse hepsi rahmetli, hepsi nur içinde yatsın, annem 2010 yılında rahmetli oldu, 84 yaşındaydı’’ dedi.
