Eskişehir’de Koruyucu Aile’si oldukları Ayşe isimli çocuğun zihinsel engelli çıkması sonrasında, Aile ve Sosyal Hizmetler İl Müdürlüğü yetkilileri "İstediğiniz taktirde çocuğu geri alabiliriz" seçeneğini reddeden aile, 11 buçuk yıldır mutlu bir şekilde yaşamlarını sürdürüyor. Anne Hatice Kadir, "Allah korusun vermeye niyetimiz yok ama öyle bir şey olmuş olsa Ayşe kaldıramaz. Ben de kaldıramam, onsuz yapamam" dedi.
Eskişehir’de yaşayan 63 yaşında Hatice ve 68 yaşındaki Ali Kadir çifti 11 buçuk yıl önce başka bir aileden görerek, koruyucu aile olmaya karar verdi. 1 kız çocuğu sahibi olan 43 yıllık evli Kadir çifti, çocuklarının da rızasını aldıktan sonra Eskişehir Aile ve Sosyal Hizmetler İl Müdürlüğü’ne müracaatta bulundu. Burada gerekli işlemleri yapılan aile, o dönem 6 yaşında olan Ayşe U. İle tanıştı. Ayşe’yi çok seven ve benimseyen aile, minik kızın Koruyucu Aile’si oldu.
Sonradan özel gereksinimli çıkan Ayşe’yi aile asla bırakmak istemdi
İşlemlerin ardından Ayşe’yi alan Kadir çifti, akraba ziyaretine gitti. Fakat burada Ayşe U.’nun hareketlerinde farklılıklar sezen aile, çocuklarını hastaneye götürdü. Burada zihinsel engeli olduğu anlaşılan Ayşe U. için, Eskişehir Aile ve Sosyal Hizmetler İl Müdürlüğü yetkilileri "İstediğiniz takdirde çocuğu geri alabiliriz" seçeneğini sundu. Fakat aile Ayşe’yi çok sevdikleri ve Allah’ın takdiri bu şekilde diyerek, sonradan özel gereksinimli olduğunu anladıkları çocuğu teslim etmek istemediler.
11 buçuk yıldır mutlu bir şekilde yaşıyorlar
Koruyucu ailesine çok alışan Ayşe U. bir yandan da eğitimine devam ediyor. Ablası tarafından da sürekli korunup kollanan Ayşe’nin en sevdiği etkinlik ise kolye ve bileklik dizmek. Koruyucu Ailesi tarafından da tablet veya cep telefonuyla ilgilenmesindense bu alışkanlığı destek alıyor. Annesi ile günlere de gitmeyi de çok seven Ayşe’yi, Kadir ailesinin yakınları da çok seviyor. Kadir çifti Ayşe’den tek bir gün bile ayrı kalsa onu çok özlediklerini, onsuzluğa dayanamayacaklarının altını çizdi.
"Hiç geri vermeyi düşünmedik"
Ayşe’nin ailelerine katılma süreciyle alakalı konuşan Hatice Kadir, "Biz birilerinden gördük karar verdik. Kızımla eşimle ailecek konuştuk ve almaya karar verdik. Nasip kısmet Ayşe’ymiş, Ayşe’yi aldık geldik. Ayşe’nin de az da olsa hareketlerinde farklılık vardı. Su içerken konuşmuyordu sadece su ve anne diyordu. Suyu bile farklı içiyordu. Konuşurken bana bakmıyordu dışarlara doğru bakıyordu. Ayşe’nin özel çocuk olduğu meydana çıktı biz kurumdan geldiği için öğrenemedi mi diye düşündük ilk başta Ayşe’nin bu durumunu öğrenince hiç geri vermeyi düşünmedik kurumdan bize söylediler geri verebilirsiniz diye ama biz geri vermek istemedik çünkü bu çocuğun daha çok ihtiyacı var. İyi ki böyle olmuş, iyi ki uğraşmış böyle bir yere geldi. Memnunum, herkese de tavsiye ederim" dedi.
"Allah korusun vermeye niyetimiz yok"
Ayşe’nin günlük rutini hakkında konuşan anne Kadir, "Okula gidiyoruz, sabah kaldırıyorum beraber kahvaltı yapıyoruz, diğer kızım işe gidiyor Ayşe ne giymek istiyorsa kendi seçiyor. Allah korusun vermeye niyetimiz yok ama öyle bir şey olmuş olsa Ayşe kaldıramaz. Ben de kaldıramam, onsuz yapamam kızım da öyle kardeşim der başka bir şey demez kimseye laf da ettirmez. Büyük kızım dışarda bir şey yesin aynısından Ayşe’ye de getirir kardeşim de yesin der. Ben günlerim olsun Ayşe çok seviyor. Anne senin günlerin vardı niye gitmedik diyor biliyor gitmek istiyor. Ama beni günlerde arkadaşlarımın yanında hiç üzmez arkadaşlarımı da çok sever" ifadelerini kullandı.
"Ters bir karar vermiş olsaydık Ayşe’nin dünyası yıkılırdı"
Ali Kadir ise Ayşe’yle ilgili şöyle konuştu:
"Eşimle 43 yıldır evliyiz. Ayşe, Allah nasip ederse bizim, bizimle kalacak. Ayşe’yle tanışmamızın sebebi de Ayşe’ye bir gelecek vermek. Ayşe şu anda 16 yaşında, kendi hâlinde, etrafına zarar vermeyen, arkadaşlarıyla gayet iyi geçinen, bizimle uyumlu, annesiyle uyumlu, ablasıyla da uyumlu. Ayşe’nin özel olmasından kaynaklı biraz daha fazla mücadele etmemiz gerekiyor. Aile hekimi Ayşe’yi görünce dedi ki: "Kim bu Ayşe?" Hekime anlattım olanları, bir kurumdan aldık diye. Ama dedi, "Siz bu Ayşe’yi bir gösterin, Ayşe böyle normal bir çocuğa benzemiyor." Ondan sonra görüştük, Ayşe’nin özel çocuk olduğunu öğrendik. Burada bizden ziyade Ayşe’nin geleceği önemliydi. Biz ters bir karar vermiş olsaydık Ayşe’nin dünyası yıkılırdı. Teslim etmeyi hiç geri düşünmedik çünkü Ayşe’nin geleceğiyle alakalı olduğu için."
