Bitlis'in Hizan ilçesinde Yatılı İlköğretim Bölge Okulu'nda 1986-1991 yılları arasından ilkokulu okuyarak Türkiye'nin değişik illerine dağılan öğrencilerden 10'u İstanbul'da buluşarak Bilecik'te görev yapan 31 yıl önceki ilkokulu öğretmenleri buldu, elini öperek 'helallik' istediler. Yaşanan bu olaylarda öğrenci ve öğretmenin gözleri dolarken, o yıllar yad edildi.
"Hepsi birer altın, pırlanta bunların"
Bilecik merkez Kozabirlik İlköğretim'de çalışan ve 1986-1991 yılları arasında Bitlis'in Hizan ilçesinde Yatılı İlköğretim Bölge Okulu'nda öğretmenlik yapan Mahmut Güney, 31 yıl önce Bitlis'in Hizan ilçesinde okuttuğu öğrencilerini kendisine sürpriz yaparak Bilecik'e geldiklerini söyledi. Öğrencilerinin oğlu ile irtibata geçerek kendisini bulduğu anlatan Mahmut Güney, "1984’te Bitlis'e rotasyona gittik Burdur’dan. 2 yıl Koludere Okulu’nda çalıştıktan sonra Bitlis'in Hizan ilçesindeki Yatılı İlköğretim Bölge Okulu'na atandık. 1’inci sınıfları aldık işte bu gördüğünüz çocuklar o zaman 7-8 yaşlarındaydı, bunlarla devam ettik 1990’a kadar. 5 yıl okuttum. Emek verdik, hizmet verdik. Hepsi birer altın, pırlanta bunlar. O zaman da öyleydi, yine öyle. Ne dediysem harfiyen uyguladılar hepsi unutmadık, unutturmadılar bize de. Bizde onları unutmadık haliyle. Bugün ziyaretime gelmişler Allah razı olsun. Hepsine ayrı, ayrı teşekkür ediyorum" dedi.
"Çamaşırlarını eve götürüp hanıma yıkatıyordum"
Yatılı kalan çocukların yaşlarının küçük olduğu için yıkanmakta zorluk çektiklerini anlatan Mahmut Güney, "Bunlar çocuk olduğu için yıkanamıyorlar. Sırtlarını yıkamak çamaşırlarını eve götürüp yıkamak, su az, ortam iyi değildi. Şartlar zor. Haliyle yemekhane aynı şekilde çocuklar yemek yiyemiyor. Onlara yedirmek, göstermek bunlar bizim anılarımız. Hiç unutamadığım. Farklı bir ortamdı yani. Çok şeyler var ama aklıma şuan gelmiyor. Hangisini birisini söyleyeyim ki. Hepsi bir anı bizim için" dedi.
"Bitlis'ten 1400 kilometre yol geldim, sırf hocamı görmek için"
Bitlis'ten kalkarak 24 saatlik yolculuk ardından ilkokul öğretmeni görmeye gelen Burhan Zorlu ise duygu dolu anlar yaşayarak, "Şuan inan ki konuşamıyorum. Kendisini gördüğümüz için çok mutluyum. Bitlis’ten geldiğim için çok sevinçliyim. İyi ki var. Kendisini çok seviyoruz. Allah razı olsun kendisinden. Ne diyeceğimi şuan bilmiyorum inan ki. Kendisi sağlam, dürüst bir babamız gibi. Kendisine çok, çok teşekkür ediyorum. Ben Bitlis'ten 1400 kilometre yol geldim, sırf hocam için her yere de gideriz. Kendisine çok, çok teşekkür ediyorum. Seviyoruz onu" dedi.
"Emeğini unutmuş değiliz. Zaten bu gezimiz unutmadığımızın sebebidir"
Diğer bir öğrencisi Rahim Görken ise, Kırklareli'nin Babaeski ilçesinden geldiğini söyleyerek, "Kendisinin bize verdiği emekleri göz önünde bulundurarak, unutmayarak arkadaşlarla bu teknoloji vesilesiyle bulduk birbirimizi. Anladık ki hocamızı da bulalım. Bu önemli günde kendisini ziyarette bulunalım. Ziyarette bulunmamızın tek nedeni tabi ki 6 yaşından, 7 yaşından 12 yaşına kadar hocamızın bize verdiği emekleri unutmayarak bu geziyi gerçekleştirdik. Şuanda buradayız. Cümleler bitmiş, tablo gösteriyor her şeyi. Mutlu olduğumuzu gösteriyor. Kendisini seviyoruz. Bundan sonra inşallah yine aynı devam edeceğiz. Türkiye'nin farklı bölgelerinden kimimiz Babaeski’den, kimimiz Aydın’dan, Mersin, kimimiz Hizan’dan buraya hocamızı görmek için toplandık, geldik, mutluyuz. Kendisi de keza çok mutlu. İnşallah bu birliktelik devam eder böyle. Diğer arkadaşlarımız da geleceklerdi tabi ki. Biz ilk etapta gidelim, görelim ortamı o neticeyle tekrar inşallah bu gezimiz devam edecek. Ben kendisine buradan tekrar teşekkür ediyorum. Emeğini unutmuş değiliz. Zaten bu gezimiz unutmadığımızın sebebidir" dedi.
"Asıl Mahmut hocamız burada"
Diğer bir öğrencisi Vezih Derincev, hocasıyla tatlı bir anısını anlatarak, "Başımızdan geçen bir olayı asla unutamayacağımız. Gece nöbetçi olurdu bütün öğretmenler sırayla. Hocam gelirdi yatakhaneye sınıfındaki öğrencilerini tek, tek gece bir iki defa gezerdi çok iyi hatırlıyorum üstünü açan oldu ise bu battaniyeyle kapatır uyarırdı 'olum üzerini ört de üşümeyin' diye. Hani tük filmlerinde defalarca izlediğimiz Mahmut hoca dediğimiz tarihe yazılan asıl Mahmut hocamız burada. Kendisine teşekkür ediyor" diyerek elini öptü ve tüm öğrenciler adına 'helallik' istedi. Bu sırada Mahmut Güney'in gözleri doldu.
Duygu dolu anlar yaşandı
Son olarak eski resimlere bakan Mahmut Güney ve eski öğrencileri o günleri yad ederek, duydu dolu anlar yaşadılar. Yaşları 41'e ulaşan 10 öğrenci Bilecik Belediyesi Yaşayan Şehir Müzesi'ni gezerek Arkeolog Ertuğrul Gündüz'den bilgi aldılar. Bilecik'in yöresel ürünlerinden olan Kızıldamlar köyünde yetişen kabaktan yapılan tatlıyı ikramını yiyen öğrenciler toplanma yeri İstanbul'a hareket ettiler.
Cem Kaan Toka - İbrahim Sünetçi
- Bitlis'ten Bilecik'e 31 yıl önceki ilkokul öğretmenlerini görmek için geldiler
- 10 arkadaş, 24 saatlik otobüs yolculuğu ardından Bitlis'ten Bilecik'e ulaşarak ilkokul öğretmeninin elini öptü
- Öğretmen Mahmut Güney:
- "Çamaşırlarını eve götürüp hanıma yıkatıyordum"
(Fotoğraflı)
Cem Kaan Toka - İbrahim Sünetçi
BİLECİK (İHA) - Bitlis'in Hizan ilçesinden 24 saatlik yol sonrası Bilecik'e gelen 10 arkadaş, 31 yıl önce ilkokulu öğretmenlerini buldu. Öğrenciler öğretmenlerinin elini öperek 'helallik' isterlerken, duygu dolu anlar yaşandı.
Bitlis'in Hizan ilçesinde Yatılı İlköğretim Bölge Okulu'nda 1986-1991 yılları arasından ilkokulu okuyarak Türkiye'nin değişik illerine dağılan öğrencilerden 10'u İstanbul'da buluşarak Bilecik'te görev yapan 31 yıl önceki ilkokulu öğretmenleri buldu, elini öperek 'helallik' istediler. Yaşanan bu olaylarda öğrenci ve öğretmenin gözleri dolarken, o yıllar yad edildi.
"Hepsi birer altın, pırlanta bunların"
Bilecik merkez Kozabirlik İlköğretim'de çalışan ve 1986-1991 yılları arasında Bitlis'in Hizan ilçesinde Yatılı İlköğretim Bölge Okulu'nda öğretmenlik yapan Mahmut Güney, 31 yıl önce Bitlis'in Hizan ilçesinde okuttuğu öğrencilerini kendisine sürpriz yaparak Bilecik'e geldiklerini söyledi. Öğrencilerinin oğlu ile irtibata geçerek kendisini bulduğu anlatan Mahmut Güney, "1984’te Bitlis'e rotasyona gittik Burdur’dan. 2 yıl Koludere Okulu’nda çalıştıktan sonra Bitlis'in Hizan ilçesindeki Yatılı İlköğretim Bölge Okulu'na atandık. 1’inci sınıfları aldık işte bu gördüğünüz çocuklar o zaman 7-8 yaşlarındaydı, bunlarla devam ettik 1990’a kadar. 5 yıl okuttum. Emek verdik, hizmet verdik. Hepsi birer altın, pırlanta bunlar. O zaman da öyleydi, yine öyle. Ne dediysem harfiyen uyguladılar hepsi unutmadık, unutturmadılar bize de. Bizde onları unutmadık haliyle. Bugün ziyaretime gelmişler Allah razı olsun. Hepsine ayrı, ayrı teşekkür ediyorum" dedi.
"Çamaşırlarını eve götürüp hanıma yıkatıyordum"
Yatılı kalan çocukların yaşlarının küçük olduğu için yıkanmakta zorluk çektiklerini anlatan Mahmut Güney, "Bunlar çocuk olduğu için yıkanamıyorlar. Sırtlarını yıkamak çamaşırlarını eve götürüp yıkamak, su az, ortam iyi değildi. Şartlar zor. Haliyle yemekhane aynı şekilde çocuklar yemek yiyemiyor. Onlara yedirmek, göstermek bunlar bizim anılarımız. Hiç unutamadığım. Farklı bir ortamdı yani. Çok şeyler var ama aklıma şuan gelmiyor. Hangisini birisini söyleyeyim ki. Hepsi bir anı bizim için" dedi.
"Bitlis'ten 1400 kilometre yol geldim, sırf hocamı görmek için"
Bitlis'ten kalkarak 24 saatlik yolculuk ardından ilkokul öğretmeni görmeye gelen Burhan Zorlu ise duygu dolu anlar yaşayarak, "Şuan inan ki konuşamıyorum. Kendisini gördüğümüz için çok mutluyum. Bitlis’ten geldiğim için çok sevinçliyim. İyi ki var. Kendisini çok seviyoruz. Allah razı olsun kendisinden. Ne diyeceğimi şuan bilmiyorum inan ki. Kendisi sağlam, dürüst bir babamız gibi. Kendisine çok, çok teşekkür ediyorum. Ben Bitlis'ten 1400 kilometre yol geldim, sırf hocam için her yere de gideriz. Kendisine çok, çok teşekkür ediyorum. Seviyoruz onu" dedi.
"Emeğini unutmuş değiliz. Zaten bu gezimiz unutmadığımızın sebebidir"
Diğer bir öğrencisi Rahim Görken ise, Kırklareli'nin Babaeski ilçesinden geldiğini söyleyerek, "Kendisinin bize verdiği emekleri göz önünde bulundurarak, unutmayarak arkadaşlarla bu teknoloji vesilesiyle bulduk birbirimizi. Anladık ki hocamızı da bulalım. Bu önemli günde kendisini ziyarette bulunalım. Ziyarette bulunmamızın tek nedeni tabi ki 6 yaşından, 7 yaşından 12 yaşına kadar hocamızın bize verdiği emekleri unutmayarak bu geziyi gerçekleştirdik. Şuanda buradayız. Cümleler bitmiş, tablo gösteriyor her şeyi. Mutlu olduğumuzu gösteriyor. Kendisini seviyoruz. Bundan sonra inşallah yine aynı devam edeceğiz. Türkiye'nin farklı bölgelerinden kimimiz Babaeski’den, kimimiz Aydın’dan, Mersin, kimimiz Hizan’dan buraya hocamızı görmek için toplandık, geldik, mutluyuz. Kendisi de keza çok mutlu. İnşallah bu birliktelik devam eder böyle. Diğer arkadaşlarımız da geleceklerdi tabi ki. Biz ilk etapta gidelim, görelim ortamı o neticeyle tekrar inşallah bu gezimiz devam edecek. Ben kendisine buradan tekrar teşekkür ediyorum. Emeğini unutmuş değiliz. Zaten bu gezimiz unutmadığımızın sebebidir" dedi.
"Asıl Mahmut hocamız burada"
Diğer bir öğrencisi Vezih Derincev, hocasıyla tatlı bir anısını anlatarak, "Başımızdan geçen bir olayı asla unutamayacağımız. Gece nöbetçi olurdu bütün öğretmenler sırayla. Hocam gelirdi yatakhaneye sınıfındaki öğrencilerini tek, tek gece bir iki defa gezerdi çok iyi hatırlıyorum üstünü açan oldu ise bu battaniyeyle kapatır uyarırdı 'olum üzerini ört de üşümeyin' diye. Hani tük filmlerinde defalarca izlediğimiz Mahmut hoca dediğimiz tarihe yazılan asıl Mahmut hocamız burada. Kendisine teşekkür ediyor" diyerek elini öptü ve tüm öğrenciler adına 'helallik' istedi. Bu sırada Mahmut Güney'in gözleri doldu.
Duygu dolu anlar yaşandı
Son olarak eski resimlere bakan Mahmut Güney ve eski öğrencileri o günleri yad ederek, duydu dolu anlar yaşadılar. Yaşları 41'e ulaşan 10 öğrenci Bilecik Belediyesi Yaşayan Şehir Müzesi'ni gezerek Arkeolog Ertuğrul Gündüz'den bilgi aldılar. Bilecik'in yöresel ürünlerinden olan Kızıldamlar köyünde yetişen kabaktan yapılan tatlıyı ikramını yiyen öğrenciler toplanma yeri İstanbul'a hareket ettiler.
