Türkiye'nin kendi bitkisi olmayan Okaliptüs ağacının 1885 yılında Adana-Mersin demiryolunun kenarına Fransız şirketi tarafından süs bitkisi olarak dikildiğini açıklayan Ege Üniversitesi Fen Fakültesi Biyoloji Bölümü Öğretim Üyesi Prof.Dr.Mehmet Sıkı, “Ekonomik amaçlı ilk Okaliptüs ağaçlandırması ise 1939 yılında Tarsus-Karabucak yöresinde 885 hektarlık alanda gerçekleştirilmiş olup 1960'lı yıllardan sonra da bataklıkların kurutulması amacıyla hemen hemen her yere denetimsiz bir şekilde dikilmiştir.
Okaliptüs ağacı ağırlıklı olarak Doğu Akdeniz'de yaygın olup Akdeniz ve Ege Bölgesinde de denize yakın yerlerde plantasyonları bulunmaktadır” diye konuştu.
Kağıt hamuru eldilmesinin dışında ekonomik değeri olmayan; yakacak ve kereste olarak pek kullanılmayan okaliptüs ağacının yerel yöneticilerin ağaçlandırma çalışmalarında tercih ettikleri önemli bir ağaç türü olduğunu kaydeden Prof.Dr.Sıkı, “Yerel yöneticiler yer altı taban suyunu alarak çok kısa zamanda büyüyüp 4-5 senede ekildiği alanda kendisini gösterdiği için bu ağacı siyasi rant olarak kullanmaktadırlar.
Mahalle aralarındaki sokak ve caddelere dikilerek kök sistemleriyle yollara, kaldırımlara ve binaların temellerine bile zarar vermektedirler.
Dallarının çok kırılgan olması nedeniyle fırtınalı havalarda kırılan dallarının elektrik tellerini koparması ve direkleri devirmesiyle de can ve mal kayıplarına neden olmaktadır.
Bu ağacın Türkiye'de dikiminin yaygınlaştırılması çevrenin korunması adına yapılan en büyük kötülüktür” dedi.
Okaliptüs ağacının yeni alanlara dikiminin en kısa zamanda yasaklanmasını isteyen Prof.Dr.Sıkı, “ Bunun için Çevre ve Orman Bakanı Prof.Dr.Veysel Eroğlu ile TBMM Çevre Komisyonu Başkanını Meclise kanun teklifi önergesi vermeye davet ediyorum.
Yerel yöneticiler tarafından da dikiminin yasaklanması için ilgili Bakanlıklar tarafından belediye başkanları uyarılmalıdır” diye konuştu.
