İzmir’de astım hastası olduğu için iş bulamayan ve 7 çocuğuna bakamadığını belirten 35 yaşındaki Savaş Devecioğlu’nun dramı Türkiye’yi ağlattı. Yurt içi ve yurt dışından yardımseverler acılı babanın talihsiz çocuklarına yardım eli uzattı. Gelen erzak yardımları karşısında yüzleri gülen çocuklar yıllar sonra ilk defa okula tok gidecek. Yedi çocuk sahibi Savaş Devecioğlu, iki yıl önce astım hastası olunca hayatı değişti. Önceleri kıt kanaat çocuklarının geçimini sağlayan ancak rahatsızlığından sonra kimsenin iş vermemesiyle perişan olan 35 yaşındaki Savaş Devecioğlu, sosyal yardım kuruluşlarından da yardım alamayınca psikolojik sorunlar yaşamaya başladı. Çocuklarının boğazına iki kez bıçak dayayarak öldürmeye kalkan, bir evladını su kovasında boğmaya teşebbüs eden Savaş Devecioğlu, yaşadıkları herkesi hüzne boğdu. İHA’nın talihsiz ailenin dramını yansıtan haberinin ardından, hayırseverler acılı baba Savaş Devecioğlu’nun yardım çağrısına kulak verdi.
“KİMİ MUTFAK HARÇLIĞINDAN KİMİ AYLIĞINDAN KISIP GÖNDERDİ”
Kendisine yardım etmek için birçok kişinin aradığını belirten Savaş Devecioğlu, şunları söyledi: “El uzatan uzatmayan herkesten Allah razı olsun. Beni arayan insanların yüzde 90’ı benim durumumdan biraz daha iyi olan insanlardı. Kimi mutfak harçlığından, kimi aylığından kimi çoluğun çocuğun rızkından kısıyor gönderiyor. Cenab-ı Allah bana bir onlara bin versin. Ben kimsenin karşısına bana yardım edin diye çıkmadım. Devlet büyüklerinden bana iş versinler diye çıktım. Şimdiye kadar iş için arayan pek olmadı. Allah razı olsun çok arayan var, yardımcı olanlar oldu. Eşya, gıda, erzak göndermek isteyenler oldu. Hepsinden Allah razı olsun. Ancak bunlardan önce benim bir işe ihtiyacım var. Çünkü taşıma su ile değirmen dönmez. Türk halkının içinde merhamet olduğunu çok iyi biliyorum. Benim beklentim devlet büyüklerindendi. Bir vali, bir kaymakam, bir belediye başkanı olsun bir ziyaret isterdim. Tek isteğim çocuklarımın karnını doyurabilmem için bir işe ihtiyacım var.”
Kendisine gelen yardımlardan dolayı çok mutlu olduklarını belirten Savaş Devecioğlu bir hayırseverin ya da devlet büyüklerinin kendisine iş vermesini istiyor.
KİMİ ÖĞÜT VERDİ KİMİ DERTLEŞTİ
Kimisinin öğüt vermek, kimisinin dertleşmek kimisinin de yardım yapmak için aradığını anlatan Devecioğlu, “Çok telefon aldım. 65 yaşında gurbetçi bir teyzem aradı. Bana bir ailem gibi öğüt verdi, bir ailem gibi kızdı, destek olmaya çalıştı. Kendinin de zamanında gurbette zor günler yaşadığını, benim dimdik durmamı söyledi. Benimle derdini paylaşmak için arayan da çok oldu. Bir abla aradı evlat edinmek istedi. Psikolog aradı herhangi bir yardıma ihtiyacın olursa diye. Allah hepsinden razı olsun” diye konuştu.
“BÜYÜK İŞADAMLARINA SESLENİYORUM”
Yaşadığı dramı utanarak dile getirdiğini ancak çocukları için her şeyi göze aldığını belirten acılı baba Devecioğlu, sözlerini şöyle sürdürdü: “Ben sadece çocuklarım için cesaret gösterip yardım istedim. Kendim için bir tek saç teli istemiyorum. Şahsıma iş istiyorum onlara aş istiyorum. Bu aş da ben işe gidersem olur. Ben her aç kaldığımda daraldığımda haber kanalını mı arayacağım. Türkiye bana yardım etsin mi diyeceğim. Bu iş değil. Ben gerçekten utanarak çıktım. Ama gözüme bir perde indi. O da çocuklarımın perdesiydi. Gözüm karardı. Ben özellikle büyük iş adamlarına sesleniyorum. Yapabileceğim iş belli, bekçilik olur, şoförlük olur, kapıcılık olur, temizlikçilik olur. Hastalığım dahilinde rahatsız etmeyecek her türlü iş olur. Çok iş var ama yaşımı, mesafeyi, oturduğum muhiti, 7 çocuğum bahane ediliyor. İnsanlar niye böyle yapıyor çözemedim. Ne olur bana bir iş versinler.”
Çocuklarının gelen erzak yardımları karşısında yüzlerindeki mutluluğu tarif edemeyen Savaş Devecioğlu, şunları söyledi: “Yarın okula gidecekler en azından bugün hayırseverin biri gıda yardımı getirdi. Yarın aç gitmeyecek çocuklarım. Bugün rahat bir uyku uyuyacağım. Bu da vesile olan herkesin sayesinde oldu. Yastığa başımı koyduğum zaman yarın çocuklarım aç gitmeyeceğinden rahat uyuyacağım. O yönden dünyanın parasını verselerdi bu huzuru hissetmezdim. Ama çocuklarım yarın okula tok gidecek. Onların şu an yüzü gülüyorsa gözünden yaş akmıyorsa bugün yardımcı olanlar sayesinde. Türkiye Cumhuriyeti’nde hâla insanlık ölmemiş.”
“OKUL PANTOLUNUM KISA DİYE DİSİPLİNE VERDİLER”
Döktüğü gözyaşlarıyla herkesi ağlatan evin büyük oğlu 11 yaşındaki Selçuk Devecioğlu’nun da gözleri artık gülüyor. Selçuk’u en çok mutlu eden ise bir hayırseverin göndereceği okul forması olacak. Okula başladığı günden bu yana okul pantolonunu değiştiremeyen, boyunun uzaması ile pantolonunun kısa kalmasından dolayı disipline bile verilen Selçuk’a hayırsever bir vatandaş okul kıyafetlerini karşılama sözü verdi. Selçuk ise çok mutlu olduğunu anlatarak, “Yardım yapan herkese teşekkür ederiz. Bir abla geldi biraz bir şeyler getirdi. Hepsinden yedim karnım tok. Bugün markete gittim. Çıkan haberlere gazeteden bakmak için. Marketçi abi de haberi görmüş. Gazeteyi bana bedavaya verdi. Bir de okulda öğretmenim formanızı giyip gelin dedi. Formam kısaydı beni disipline verdi. Bugün yardımcı oldular. Yeni bir forma gönderecekler. Çok mutluyum” dedi.
“YÜZLERİ GÜLEREK OKULA GİDECEKLER”
Çocuklarının karnının doyduğunu görmenin en büyük mutluluk olduğunu söyleyen anne Tülay Devecioğlu da şöyle konuştu: “Gören, duyan, bize yardımcı olan herkesten Allah bin kere razı olsun. Allah ne muratları varsa versin. Bugün onlar bizim yüzümüzü güldürdü. Rabbim de onların yüzünü güldürsün. Ama bunun devamının gelebilmesi için eşime iş istiyorum. Bugün çocuklarım doydular ve yüzleri gülüyor. Karınları tok, yüzleri gülerek okula gidecekler. Tek eksiğimiz iş. Allah herkesten razı olsun.“
MİHRAP DÜZÖZ- SİNAN YENİÇERİ
İZMİR
